بهترین راهکار استخراج بیتکوین
اچ پی: گزارش مرکز پژوهش های مجلس حاکی از آنست که بااینکه باتوجه به حجم بالای بدهی وزارت نیرو به تولیدکنندگان خصوصی برق، استفاده از ظرفیت خالی این نیروگاه ها برای تولید رمزارز راهکار مناسبی به نظر می آید، اما باتوجه به محدودیت تامین سوخت در حداقل سه تا چهار ماه از سال، راهکار پایداری نیست و بدین جهت بهترین چاره، اختصاص سوخت صرفه جویی شده حاصل از اقدامات بهینه سازی مصرف انرژی به صنعت استخراج رمزارز است.
به گزارش اچ پی به نقل از ایسنا، منابع مورد استفاده برای استخراج انواع رمزارزها با یکدیگر متفاوت می باشد. بدین سان اگر مصرف برق یک رمزارز چشم گیر باشد و در سطح کلان بر شبکه برق کشور مؤثر باشد، مقررات گذاری آن به وزارت نیرو ارتباط پیدا می کند اما اگر استخراج یک رمزارز نیازمند مصرف پهنای باند اینترنت باشد و در شکل ترافیک شبکه های ارتباطی و نظارت بر آن تفاوت بوجود آورد، وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات در مقررات گذاری استفاده از اینترنت آن رمزارز نقش پررنگ تری خواهد داشت.
طبق گزارش مرکز پژوهش های مجلس، آنچه ایران هم اکنون بیشتر با آن روبه رو شده، رمزارزهایی مانند بیتکوین و اتریوم است که استخراج آنها نیازمند مصرف برق است. درصورتی که اختلافی میان دستگاهها پدید آید، مجلس شورای اسلامی یا شورای عالی فضای مجازی می توانند تقسیم وظایف میان دستگاهها را انجام دهند.
مدیریت برق مصرفی رمزارزها در ایران
تولید سالانه برق در ایران برمبنای آمار تولید سال ۱۳۹۹، حدود ۳۴۳ میلیارد کیلووات ساعت در سال تخمین زده شده است. با توجه به این که میان مصرف و توان تولید برق در کشور همیشه تعادل برقرار نیست، بررسی نقش رمزارزهای انرژی بر اهمیت بیشتری می یابد. در شرایطی که همه عوامل تولید را بخش خصوصی برای استخراج رمزارز فراهم می آورد، به عنوان یک فعالیت اقتصادی تفاوت شایان توجهی میان این صنعت و دیگر صنایع وجود نخواهد داشت؛ اما در کشور ایران فاکتورهای مهم تولید در استخراج رمزارزها بصورت یارانه ای فراهم می شوند و الگوی تقاضای بار کشور ایران با دیگر کشورها تفاوت هایی دارد.
به طور نمونه برق در ایران بصورت یارانه ای به مشترکان عرضه می شود و بدین سبب ایران بعد از کشور میانمار ارزان ترین قیمت برق را در دنیا دارد. ازطرفی توان کشور در تامین برق محدود است و در مواقعی از سال شبکه تولید پاسخگوی نیازها نیست و احتمال قطعی برق و بروز مشکل برای شهروندان به وجود می آید.
شکل ۱ میزان تقاضای برق در کشور را طبق آمار شرکت مدیریت شبکه برق ایران نشان می دهد:
همانطور که در نمودار مشاهده می شود، در سال ۱۳۹۹ فقط در حدود ۱۰ درصد ایام سال حداکثر میزان بار مصرفی برق ایران از میزان ۵۰ هزار مگاوات فراتر می رود و در سایر ایام سال بار روی شبکه کمتر از این مقدار است که این میزان بار فاصله بسیاری با حداکثر توان قابل تحمل شبکه برق کشور دارد. اما باید توجه داشت که ظرفیت عملی شبکه سراسری برق کشور در پیک سال ۱۳۹۹ حدود ۶۴ هزار و ۴۲۱ مگاوات بوده و در فصل زمستان حداکثر مصرف برق کشور حدود ۴۰ هزار مگاوات پیش بینی می شود. این بدین مدلول است که حدود ۲۴ هزار مگاوات از ظرفیت عملی تولید برق کشور در فصول غیرگرم سال بلااستفاده است.
با عدم فرض ظرفیت نیروگاه های برق آبی، تنها ۱۲هزار مگاوات باقی خواهد ماند که حدود ۵۰ درصد آن نیز وارد دوره تعمیرات می شود؛ بدین سبب تنها ۶۰۰۰ مگاوات ظرفیت تولید برق حرارتی مازاد در فصول غیرگرم سال دردسترس است. اما باید توجه داشت که مسئله تامین سوخت به رغم وجود این ظرفیت مازاد در زمستان چالش اصلی است و همین طور باتوجه به تراز عرضه و تقاضای گاز در سالهای آینده، این مسئله تشدید نیز خواهد شد.
همین مسئله سبب شده است که حجم مصرف سوخت مایع توسط نیروگاه ها از ۸.۲ میلیارد لیتر در سال ۱۳۹۶ به ۱۵.۷ میلیارد لیتر در سال ۱۳۹۹ برسد. همین طور تعداد ساعات محدودیت سوخت نیروگاه های کشور از ۹۶۰ ساعت سال ۱۳۹۷، به ۱۴۱۶ ساعت در سال ۱۳۹۹ بالا رفته است. ایجاد چنین تعهدی برای وزارت نیرو مسائل و مشکلات این وزارتخانه را در فصل زمستان بمراتب بیشتر خواهدنمود.
بنابراین بااینکه باتوجه به حجم بالای بدهی وزارت نیرو به تولیدکنندگان خصوصی برق، استفاده از ظرفیت خالی این نیروگاه ها برای تولید رمزارز راهکار مناسبی به نظر می آید، اما باتوجه به محدودیت تامین سوخت در حداقل سه تا چهار ماه از سال، راهکار پایداری محسوب نمی گردد. هم اکنون باتوجه به شرایطی که عنوان شد، بهترین راهکار موجود برای توسعه صنعت استخراج رمزارز در کشور استفاده از ظرفیت ماده ۱۲ قانون رفع موانع تولید و اختصاص سوخت صرفه جویی شده حاصل از اقدامات بهینه سازی مصرف انرژی به این صنعت است.
همچنین در بعضی ساعات شبانه روز با کاهش تقاضای برق، صنعت برق کشور باید برای جلوگیری از لطمه به شبکه، به سرعت تولید برق را کاهش داده یا مصرف را افزایش دهد. به سبب این که راه اندازی باردیگر یک نیروگاه یا کاهش بار آن هزینه های بیشتری به همراه دارد اما اگر یک منبع مصرف قابل برنامه ریزی در ساعات کم باری به شبکه اضافه شود می تواند سبب صرفه جویی در هزینه کلی کشور، بهبود ضریب بار و کاهش قیمت تمام شده برق شود. این روش با اصطلاح حداکثر مصرف اصلاحی در پیک شب و روز از آن یاد می شود.
شکل ۲ حداکثر نیاز به بار اصلاحی در پیک شب و روز را نشان می دهد:
همانطور که در نمودار مشاهده می شود همه ساله با شروع ماه خرداد و افزایش مصرف برق، لازم است حداکثر مصرف برق کشور در ساعات شبانه روز کم شود یا اختلاف مصرف شب و روز در این روزها کاهش پیدا کند. در ماه های سرد سال یعنی از آبان تا فروردین میزان مصرف به کمتر از ۳۵ هزار مگاوات می رسد برای اینکه در ایران از برق برای مصارف گرمایشی کمتر استفاده می شود.
منبع: newhp.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب